The Fake [Intro]
Pairing : YangFeng
Note : แค่อยากลองแต่งให้หยางดูไม่มีอะไรดูบ้าง..
เนื้อหาเกี่ยวกับ ชาย X ชาย นะคะ ถ้าไม่ชอบแนะนำให้กดออกไปเลยค่ะ
ท่ามกลางแสงสีในยามค่ำคืน
เหล่าผีเสื้อราตรีเพิ่มโผบินเพื่ออวดความงามของตนภายใต้แสงสีเสียงที่เต็มไปด้วยโลกีย์ในเขตนี้
บรรดาหนุ่มสาวหน้าตาดีและกระเป๋าหนักต่างออกมาใช้ชีวิตเสเพลอย่างที่ตนเองต้องการอย่างเต็มที่
“หยางหยาง”
เสียงของบรรดาสาวๆในชุดนุ่งน้อยห่มน้อยเรียกชายหนุ่มวัยยี่สิบสี่ปีที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ริมบาร์
ทำให้เจ้าของชื่ออดไม่ได้ที่จะหันมอง “คืนนี้ว่างไปกับฉันมั้ย...”
นัยน์ตาเข้มอดไม่ได้ที่จะมองอีกฝ่ายอย่างพินิจพิจารณา... เสื้อแบรนด์หรูที่อีกฝ่ายกำลังสวมใส่บวกกับกระเป๋าราคาฉเฉียดล้าน
เป็นแพทเทิร์นของสาวๆที่มักจะเข้าหาเขาอยู่ทุกวัน
แม้ว่าเขาจะไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมาย
แต่ก็มีสาวน้อยใหญ่จำนวนมากที่ยอมทุ่มตังค์มหาศาลเพื่อได้ควงกับเขาเป็นระยะเวลาสั้นๆ
และแน่นอนว่าสั้นจริงๆ เพราะนับเวลาจริงๆอาจจะไม่ถึงวันหนึ่งด้วยซ้ำ..
หรือบางทีอาจจะต้องเรียกว่าความสัมพันธ์แบบไนท์สแตนก็ได้
ริมฝีปากบางขยับยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่จะพ่นควันบุหรี่สีเทาออกมา “โทษที..
วันนี้ผมไม่ว่าง..”
“อ๊ะ!! ทำไมล่ะ?” หญิงสาวยังคงเอ่ยถาม แต่ในคราวนี้น้ำเสียงเริ่มไม่พอใจ
“วันนี้ผมไม่มีอารมณ์น่ะ...ต่อให้ไปกับคุณ คุณก็ไม่สนุกหรอก”
ควันบุหรี่สีขาวยังคงถูกพ่นออกมาพร้อมกับคำตอบ “ไว้วันอื่นแล้วกัน
ผมจะจัดคิวพิเศษให้คุณเลย”
“ก็ได้ ไว้เจอกันนะ”
เมื่อได้ยินข้อเสนอที่พอรับได้ก็อดไม่ได้ที่จะตกลง พร้อมกับเขย่งขึ้นเพื่อหอมแก้มคนตัวสูงกว่าตน
..ให้ตายเถอะ...
“อู๋เหล่ย ขออะไรก็ได้หน่อย..” เมื่อหญิงสาวคนนั้นเดินออกไป
หยางหยางก็หันไปสั่งเครื่องดื่มกับบาร์เทนเดอร์คนสนิททันที
“ปฏิเสธอีกแล้วหรอ คนที่ห้าของวันนี้แล้วนะ” เพื่อนสนิทเอ่ยถาม “แต่ก็อาจจะมีโชคเข้าข้างนายก็ได้นะ...”
“ทำไมวะ?” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถาม
พลางหยิบออนเดอะร็อคที่อู๋เหล่ยผสมให้มาซดทีเดียวหมด “ต่อให้เป็นนางฟ้าแห่งชาติมาอยู่ตรงหน้าฉันก็ไม่สนว่.............”
“นายคือหยางหยางใช่มั้ย..” เสียงหวานที่อยู่ดีๆก็ถามขึ้นมาจากด้านหลัง
ทำเอาคนที่สนทนากับเพื่อนอยู่อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้นมา
เขาคิดว่าเขาดังในย่านนี้พอตัว
และคงไม่มีใครไม่รู้จักเขา..แต่ทำไมคนๆนี้กลับถามอย่างนี้
“ทำไม..” หยางหยางหันไปมอง และก็ต้องชะงักค้าง
เมื่อคู่สนทนาของตนคือดาราดังอันดับหนึ่งของประเทศอย่างหลี่อี้เฟิง
โดยข้างหลังขนาบข้างด้วยผู้จัดการสาวถึงสองคน นัยน์ตากลมโตกำลังมองเขาอย่างพิจารณา
“ถ้าใช่..ฉันขอจ้างนาย...” เทพบุตรแห่งชาติกอดอกบอก
ใบหน้าหวานเชิดขึ้นนิดๆอย่างคนหยิ่งในศักดิ์ศรี
“คิดว่าค่าตัวผมเท่าไหร่กัน....” เสียงทุ้มเอ่ยถาม
พลางจุดบุหรี่มวนใหม่ ควันสีขาวถูกพ่นไปบริเวณด้านหน้าของเจ้าของใบหน้าหวานตรงหน้า
“ฉันให้นายเดือนละยี่สิบล้านหยวน...ซึ่งมากพอ...สำหรับการที่นายจะอดงดล่าสาวๆจริงมั้ย”
“หึ คุณหลี่อี้เฟิง คุณเข้าใจผิดหรือเปล่า
ผมไม่เคยออกล่าใคร...มีแต่เขามาล่าผม...เหมือนกับคุณ..”
หยางหยางพูดด้วยเสียงกรุ้มกริ่ม พร้อมกับใช้มือเชยหน้าอีกฝ่ายขึ้น “แล้วเทพบุตรแห่งชาติอย่างคุณจะจ้างอะไรผมล่ะ”
เจ้าของใบหน้าหล่อเอ่ยถามพร้อมกับโน้มหน้าเข้าไปใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของอีกฝ่ายที่ดูเหมือนว่าจะหายใจกระตุกไปช่วงหนึ่ง
“..มาคบกับฉัน...เป็นเวลาสามเดือน” ทันทีที่ได้ฟังการว่าจ้าง
เจ้าของคิ้วเรียวก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วสูง
“ผมจะไม่ถามมากหรอก...แต่ผมจะได้อะไรจากการทำงานครั้งนี้ล่ะ..นอกจากเงิน...”
เสียงทุ้มต่ำถาม พลางใช้ความคิดว่าทำไมอีกฝ่ายถึงต้องทำแบบนี้
แต่ฟังดูแล้วน่าจะเป็นอะไรที่สนุกไม่ใช่น้อย
“กุญแจห้องฉัน..ซึ่งนายต้องไปอยู่กับฉัน ชีวิตความสะดวกสบายของนายสามเดือนหลังจากนี้..ฉันจะเป็นคนรับผิดชอบเอง...แต่นายต้องคอยดูแลฉัน..รวมถึงไปรับไปส่ง
ตามติดฉันไปทำงานทุกที่...”
“หืม..? เหมือนว่าจะให้ผมไปรับใช้คุณว่าอย่างนั้นเถอะ..”
หยางหยางยังคงขยับหน้าเข้าไปใกล้อีกฝ่าย ในคราวนี้ขยับไปใกล้จนแทบชิดกับริมฝีปากบางๆนั่น
..เขาไม่ได้กลัวข่าวเสียๆหายๆอยู่แล้ว... อีกอย่าง
ข้อเสนอของอีกฝ่ายมันช่างหน้าสนใจ...
“ฉันไม่ได้หมายความว่างั้น
แต่ฉันจะจ้างให้นายไปเป็นแฟนกำมะลอของฉันชั่วคราวต่างหาก..”
“ถ้าตามข้อเสนอของคุณแล้ว...” เสียงทุ้มต่ำลากยาว
พร้อมกับริมฝีปากที่ประทับลงไปบนปากบางๆนั่น “ผมรับข้อเสนอก็ได้ครับ..คุณแฟน...”
เป็นแฟนกำมะลอนี่ต้องทำอะไรบ้างล่ะคุณเจ้านาย ทั้ง indoor และ outdoor เลยไหม? หุหุหุ
ตอบลบ