วันอาทิตย์ที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2558

[YangFeng Fan-fiction]The Fake [Intro]

The Fake [Intro]


Pairing : YangFeng 


Note : แค่อยากลองแต่งให้หยางดูไม่มีอะไรดูบ้าง..



เนื้อหาเกี่ยวกับ ชาย ชาย นะคะ ถ้าไม่ชอบแนะนำให้กดออกไปเลยค่ะ 




ท่ามกลางแสงสีในยามค่ำคืน เหล่าผีเสื้อราตรีเพิ่มโผบินเพื่ออวดความงามของตนภายใต้แสงสีเสียงที่เต็มไปด้วยโลกีย์ในเขตนี้ บรรดาหนุ่มสาวหน้าตาดีและกระเป๋าหนักต่างออกมาใช้ชีวิตเสเพลอย่างที่ตนเองต้องการอย่างเต็มที่


“หยางหยาง” เสียงของบรรดาสาวๆในชุดนุ่งน้อยห่มน้อยเรียกชายหนุ่มวัยยี่สิบสี่ปีที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ริมบาร์ ทำให้เจ้าของชื่ออดไม่ได้ที่จะหันมอง “คืนนี้ว่างไปกับฉันมั้ย...”


นัยน์ตาเข้มอดไม่ได้ที่จะมองอีกฝ่ายอย่างพินิจพิจารณา... เสื้อแบรนด์หรูที่อีกฝ่ายกำลังสวมใส่บวกกับกระเป๋าราคาฉเฉียดล้าน เป็นแพทเทิร์นของสาวๆที่มักจะเข้าหาเขาอยู่ทุกวัน


แม้ว่าเขาจะไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมาย แต่ก็มีสาวน้อยใหญ่จำนวนมากที่ยอมทุ่มตังค์มหาศาลเพื่อได้ควงกับเขาเป็นระยะเวลาสั้นๆ และแน่นอนว่าสั้นจริงๆ เพราะนับเวลาจริงๆอาจจะไม่ถึงวันหนึ่งด้วยซ้ำ.. หรือบางทีอาจจะต้องเรียกว่าความสัมพันธ์แบบไนท์สแตนก็ได้


ริมฝีปากบางขยับยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่จะพ่นควันบุหรี่สีเทาออกมา “โทษที.. วันนี้ผมไม่ว่าง..”


“อ๊ะ!! ทำไมล่ะ?” หญิงสาวยังคงเอ่ยถาม แต่ในคราวนี้น้ำเสียงเริ่มไม่พอใจ


“วันนี้ผมไม่มีอารมณ์น่ะ...ต่อให้ไปกับคุณ คุณก็ไม่สนุกหรอก” ควันบุหรี่สีขาวยังคงถูกพ่นออกมาพร้อมกับคำตอบ “ไว้วันอื่นแล้วกัน ผมจะจัดคิวพิเศษให้คุณเลย”


“ก็ได้ ไว้เจอกันนะ” เมื่อได้ยินข้อเสนอที่พอรับได้ก็อดไม่ได้ที่จะตกลง พร้อมกับเขย่งขึ้นเพื่อหอมแก้มคนตัวสูงกว่าตน


..ให้ตายเถอะ...


“อู๋เหล่ย ขออะไรก็ได้หน่อย..” เมื่อหญิงสาวคนนั้นเดินออกไป หยางหยางก็หันไปสั่งเครื่องดื่มกับบาร์เทนเดอร์คนสนิททันที


“ปฏิเสธอีกแล้วหรอ คนที่ห้าของวันนี้แล้วนะ” เพื่อนสนิทเอ่ยถาม “แต่ก็อาจจะมีโชคเข้าข้างนายก็ได้นะ...”


“ทำไมวะ?” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถาม พลางหยิบออนเดอะร็อคที่อู๋เหล่ยผสมให้มาซดทีเดียวหมด “ต่อให้เป็นนางฟ้าแห่งชาติมาอยู่ตรงหน้าฉันก็ไม่สนว่.............”



“นายคือหยางหยางใช่มั้ย..” เสียงหวานที่อยู่ดีๆก็ถามขึ้นมาจากด้านหลัง ทำเอาคนที่สนทนากับเพื่อนอยู่อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วขึ้นมา


เขาคิดว่าเขาดังในย่านนี้พอตัว และคงไม่มีใครไม่รู้จักเขา..แต่ทำไมคนๆนี้กลับถามอย่างนี้


“ทำไม..” หยางหยางหันไปมอง และก็ต้องชะงักค้าง เมื่อคู่สนทนาของตนคือดาราดังอันดับหนึ่งของประเทศอย่างหลี่อี้เฟิง โดยข้างหลังขนาบข้างด้วยผู้จัดการสาวถึงสองคน นัยน์ตากลมโตกำลังมองเขาอย่างพิจารณา


“ถ้าใช่..ฉันขอจ้างนาย...” เทพบุตรแห่งชาติกอดอกบอก ใบหน้าหวานเชิดขึ้นนิดๆอย่างคนหยิ่งในศักดิ์ศรี


“คิดว่าค่าตัวผมเท่าไหร่กัน....” เสียงทุ้มเอ่ยถาม พลางจุดบุหรี่มวนใหม่ ควันสีขาวถูกพ่นไปบริเวณด้านหน้าของเจ้าของใบหน้าหวานตรงหน้า


“ฉันให้นายเดือนละยี่สิบล้านหยวน...ซึ่งมากพอ...สำหรับการที่นายจะอดงดล่าสาวๆจริงมั้ย”


“หึ คุณหลี่อี้เฟิง คุณเข้าใจผิดหรือเปล่า ผมไม่เคยออกล่าใคร...มีแต่เขามาล่าผม...เหมือนกับคุณ..” หยางหยางพูดด้วยเสียงกรุ้มกริ่ม พร้อมกับใช้มือเชยหน้าอีกฝ่ายขึ้น “แล้วเทพบุตรแห่งชาติอย่างคุณจะจ้างอะไรผมล่ะ” เจ้าของใบหน้าหล่อเอ่ยถามพร้อมกับโน้มหน้าเข้าไปใกล้จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของอีกฝ่ายที่ดูเหมือนว่าจะหายใจกระตุกไปช่วงหนึ่ง


“..มาคบกับฉัน...เป็นเวลาสามเดือน” ทันทีที่ได้ฟังการว่าจ้าง เจ้าของคิ้วเรียวก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วสูง


“ผมจะไม่ถามมากหรอก...แต่ผมจะได้อะไรจากการทำงานครั้งนี้ล่ะ..นอกจากเงิน...” เสียงทุ้มต่ำถาม พลางใช้ความคิดว่าทำไมอีกฝ่ายถึงต้องทำแบบนี้ แต่ฟังดูแล้วน่าจะเป็นอะไรที่สนุกไม่ใช่น้อย


“กุญแจห้องฉัน..ซึ่งนายต้องไปอยู่กับฉัน ชีวิตความสะดวกสบายของนายสามเดือนหลังจากนี้..ฉันจะเป็นคนรับผิดชอบเอง...แต่นายต้องคอยดูแลฉัน..รวมถึงไปรับไปส่ง ตามติดฉันไปทำงานทุกที่...”


“หืม..? เหมือนว่าจะให้ผมไปรับใช้คุณว่าอย่างนั้นเถอะ..” หยางหยางยังคงขยับหน้าเข้าไปใกล้อีกฝ่าย ในคราวนี้ขยับไปใกล้จนแทบชิดกับริมฝีปากบางๆนั่น


..เขาไม่ได้กลัวข่าวเสียๆหายๆอยู่แล้ว... อีกอย่าง ข้อเสนอของอีกฝ่ายมันช่างหน้าสนใจ...


“ฉันไม่ได้หมายความว่างั้น แต่ฉันจะจ้างให้นายไปเป็นแฟนกำมะลอของฉันชั่วคราวต่างหาก..”


“ถ้าตามข้อเสนอของคุณแล้ว...” เสียงทุ้มต่ำลากยาว พร้อมกับริมฝีปากที่ประทับลงไปบนปากบางๆนั่น “ผมรับข้อเสนอก็ได้ครับ..คุณแฟน...”



------------------------------------2BC------------------------------------------------------------

น่าจะเป็นฟิคที่ไม่มีสาระอะไรเลย...

สามารถมากรีดร้องด้วยกันที่ทวิตนะคะ แท็กยังคิดไม่ออก แต่เมนชั่นทวิตมาเลยก็ได้ค่ะ ถถถถถถถถถถถ  

1 ความคิดเห็น:

  1. เป็นแฟนกำมะลอนี่ต้องทำอะไรบ้างล่ะคุณเจ้านาย ทั้ง indoor และ outdoor เลยไหม? หุหุหุ

    ตอบลบ